Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
pieszczota — ż IV, CMs. pieszczotaocie; lm D. pieszczotaot «pieszczenie kogoś, czułe gładzenie, całowanie, tulenie» Czuła, gorąca, miłosna, namiętna, zmysłowa pieszczota. Nieśmiała, niewinna, słodka, tkliwa pieszczota. Matczyne pieszczoty. Darzyć, obdarzać,… … Słownik języka polskiego
czułość — ż V, DCMs. czułośćści; lm MD. czułośćści 1. blm «bycie czułym; tkliwość, serdeczność; rzewność, uczuciowość» Macierzyńska czułość. Czułość spojrzenia (w spojrzeniu). Otaczać kogoś czułością. 2. tylko w lm «objaw tkliwości, miłości, serdeczności;… … Słownik języka polskiego
gładzić — ndk VIa, gładzićdzę, gładzićdzisz, gładź, gładzićdził, gładzićdzony 1. «przesuwać po czymś delikatnie ręką, zwykle z pieszczotą; głaskać» Gładzić kogoś po głowie, po ręce. Gładzić czyjeś włosy. 2. «czynić powierzchnię czegoś gładką, usuwać… … Słownik języka polskiego
głaskać — ndk IX, głaszczę, głaszczesz, głaszcz, głaskaćał, głaskaćany, rzad. I, głaskaćam, głaskaćasz, głaskaćają, głaskaćaj rzad. głasnąć dk Va, głaskaćnę, głaśniesz, głaśnij, głaskaćnął, głaskaćnęła, głaskaćnęli, głaśnięty «przesuwać delikatnie ręką po… … Słownik języka polskiego
pieszczotka — ż III, CMs. pieszczotkatce; lm D. pieszczotkatek 1. «pieszczotliwie o dziewczynce, kobiecie bardzo kochanej, przymilnej, lubiącej pieszczoty» Pieszczotka ojca. 2. zwykle w lm, zdr. od pieszczota … Słownik języka polskiego
tulić — ndk VIa, tulićlę, tulićlisz, tul, tulićlił, tulićlony 1. «obejmować, przygarniać kogoś lub coś do siebie, trzymać w objęciach, w uścisku» Tulić kogoś w ramionach. Tulić dziecko do piersi. 2. «zbliżać, przyciskać, przykładać do czegoś» Tulić głowę … Słownik języka polskiego
pieskiai — ×pieskiai (plg. l. pieszczenie, pieszczota) sm. pl. J lepinimas, paikinimas … Dictionary of the Lithuanian Language
